przyśpieszać || przyspieszać
- przyśpieszać || przyspieszać
przyśpieszać || przyspieszać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, przyśpieszać || przyspieszaćam, przyśpieszać || przyspieszaća, przyśpieszać || przyspieszaćają, przyśpieszać || przyspieszaćany {{/stl_8}}– przyśpieszyć || przyspieszyć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIa, przyśpieszać || przyspieszaćszę, przyśpieszać || przyspieszaćszy, przyśpieszać || przyspieszaćszony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zwiększać szybkość, powodować szybsze działanie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kierowca, pociąg przyspieszył. Przyspieszyć tempo wykonywania czynności. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powodować, że coś odbywa się wcześniej, skrócić czas trwania lub moment dokonania się czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przyspieszyć poród. Przyspieszyć termin egzaminów. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
przyspieszać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przyśpieszać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyśpieszać – przyśpieszyć [zwalniać – zwolnić] kroku — {{/stl 13}}{{stl 7}} iść szybciej (wolniej) niż dotychczas, przyspieszyć (zwalniać) tempo marszu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na jego widok przyśpieszyła kroku. Zwolnili kroku, by mógł ich dogonić. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyspieszać — → przyspieszyć … Słownik języka polskiego
przyśpieszać — → przyśpieszyć … Słownik języka polskiego
popychać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, popychaćam, popychaća, popychaćają, popychaćany {{/stl 8}}– popchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, popychaćnę, popychaćnie, popychaćnij, popychaćnął, popychaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
katalizować — ndk IV, katalizowaćzuje, katalizowaćował, katalizowaćowany chem. «poddawać katalizie, wywoływać katalizę» przen. «wywoływać, przyspieszać coś» … Słownik języka polskiego
krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy … Słownik języka polskiego
naglić — ndk VIa, naglićlę, naglićlisz, naglićlij, naglićlony «pobudzać do pośpiechu, popędzać, przyspieszać; usilnie nalegać» Okoliczności nagliły nas do powrotu. Czas, potrzeba nagli. Nagliła, żeby już wychodzić. Naglić o wyjazd, o odpowiedź … Słownik języka polskiego
popędzić — dk VIa, popędzićdzę, popędzićdzisz, popędzićpędź, popędzićdził, popędzićdzony popędzać ndk I, popędzićam, popędzićasz, popędzićają, popędzićaj, popędzićał, popędzićany 1. «zmusić kogoś lub coś do pójścia, posuwania się w określonym kierunku»… … Słownik języka polskiego
przybliżać — ndk I, przybliżaćam, przybliżaćasz, przybliżaćają, przybliżaćaj, przybliżaćał, przybliżaćany przybliżyć dk VIb, przybliżaćżę, przybliżaćżysz, przybliżaćbliż, przybliżaćżył, przybliżaćżony 1. «przysuwać bliżej, zmniejszać odległość, zbliżać»… … Słownik języka polskiego
